Ποίημα του Τζεφ Φόστερ
Μπορούμε να είμαστε αδίστακτα συμπονετικοί ΚΑΙ αδίστακτα ειλικρινείς την ίδια στιγμή.
Μπορούμε να είμαστε συγχρόνως ευγενικοί και άγριοι, συμπονετικοί και βάναυσα ειλικρινείς και αληθινοί.
Η φωτιά και το νερό δεν είναι αντίθετοι πόλοι, είναι εραστές. Το αρσενικό και το θηλυκό είναι ένα.
Μπορούμε να είμαστε εσωτερικά σε κατάσταση ειρήνης ΚΑΙ να πολεμάμε για αυτό που πιστεύουμε.
Μπορούμε να γνωρίζουμε τον εαυτό μας ως το Απόλυτο ΚΑΙ να αγωνιζόμαστε για την αξιοπρέπειά μας, την αλήθεια μας, τα δικαιώματά μας, να μιλάμε για τις ανάγκες μας, τον πόνο μας, τις επιθυμίες μας, σε ένα ανθρώπινο πλαίσιο, χωρίς να υπάρχει αντίφαση.
Από θέση διαύγειας, ειρήνης και βαθιάς σύνδεσης με τη γη, το σώμα και την καρδιά, μπορούμε να μιλήσουμε δυνατά, άγρια, να μοιραστούμε τη βαθύτερη αλήθεια, να ζητήσουμε αυτό που θέλουμε, να θέσουμε σαφή όρια, να λέμε ναι όταν εννοούμε ναι και όχι όταν εννοούμε όχι.
Από θέση βαθιάς εσωτερικής καλοσύνης, μπορούμε να μοιραστούμε τον υγιή θυμό μας, να υπερασπιστούμε τις αξίες μας, να φωνάξουμε το ψεύτικο και το αγενές και το ασυνείδητο, μπορούμε άφοβα ή με φόβο να καλέσουμε όλα τα «σώματα του πόνου» να αποκαλυφθούν στο φως της συνείδησης.
Μπορούμε να είμαστε και ευγενικοί και άγριοι και οι άλλοι μπορεί να αισθάνονται άβολα και να απειλούνται από την αλήθεια μας. Μπορούμε να κλονίσουμε το στάτους κβο τους, να τους κάνουμε να αμφισβητήσουν τα θεμέλια των πραγμάτων.
Στον πόνο τους οι άλλοι μπορεί να μας κρίνουν, να μας αποκαλούν εγωιστές, να προσπαθούν να μας καταπιέσουν, να μας απορρίψουν και να “μειώσουν” την αλήθεια μας, και αυτό είναι τόσο εντάξει γιατί είμαστε στο πλευρό της Ακεραιότητας και της Αγάπης και της Ομορφιάς και της Αξιοπρέπειας και δεν μπορούν να μας σταματήσουν τώρα.
Κατακτάμε τον θάνατο ζώντας ως Αγάπη, Απαλότητα και Αγριότητα.
Εάν πιστεύετε ότι οι φίλοι, η οικογένεια ή και οι συνεργάτες σας θα επωφεληθούν από αυτό το άρθρο, θα εκτιμούσαμε αν θα μπορούσατε να τους το κοινοποιήσετε.
