Άρθρο του Νικόλαου Μαγαλιού
Το πείραμα του Μίλγκραμ
Το πείραμα του Μίλγκραμ διεξήχθη το 1961 από τον Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρο καθηγητή Ψυχολογίας στο Yale, με σκοπό τη διερεύνηση της υπακοής στην εξουσία.
Οι συμμετέχοντες χωριζόταν σε ζεύγη και, κατόπιν εικονικής κληρώσεως, ο ένας αναλάμβανε το ρόλο του «μαθητευομένου» και ο άλλος του «δασκάλου». Πίσω από το «δάσκαλο» στεκόταν ο υπεύθυνος του πειράματος.
Κάθε φορά που ο «μαθητευόμενος» έκανε λάθος, ο «δάσκαλος» κατέβαζε έναν μοχλό, διοχετεύοντας ρεύμα στο σώμα του «μαθητευομένου».
Μετά από κάθε λανθασμένη απάντηση η ένταση του ρεύματος αυξανόταν: ξεκινούσε από τα αθώα 15 βολτ και κατέληγε στα θανατηφόρα 450 βολτ.
Ο «μαθητευόμενος» ήταν ηθοποιός, κάτι το οποίο δε γνώριζε ο «δάσκαλος», και όσο αυξανόταν η ένταση του ηλεκτρισμού, τόσο περισσότερο προσποιούνταν ότι πονούσε, φθάνοντας στο σημείο να κλαίει και να εκλιπαρεί να τον αφήσουν και στο τέλος να λιποθυμάει από τον πόνο.
Ο «πειραματιστής», με ψυχρό και επιτακτικό ύφος παρότρυνε τον «δάσκαλο», χάριν του πειράματος, να συνεχίσει να ανεβάζει την ένταση μέχρι να φθάσει στα 450 βολτ.
Το παρήγορο είναι ότι το 5% των «δασκάλων» αρνήθηκε να συμμετάσχει στο πείραμα αποχωρώντας αμέσως.
Το υπόλοιπο 95% ξεπέρασε τα 150 βολτ και το 65% έφτασε μέχρι τα υποτιθέμενα θανατηφόρα 450 βολτ!
Σύμφωνα λοιπόν με τα αποτελέσματα του πειράματος, το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων είναι ικανό να βασανίσει, ακόμη και να σκοτώσει έναν άγνωστο του, αρκεί να λαμβάνει εντολές από κάποιο πρόσωπο εξουσίας.
Εάν πιστεύετε ότι οι φίλοι, η οικογένεια ή και οι συνεργάτες σας θα επωφεληθούν από αυτό το άρθρο, θα εκτιμούσαμε αν θα μπορούσατε να τους το κοινοποιήσετε.
